قصيدة عايشين على البتاو

Admin المساهمات : 2406 تاريخ التسجيل : 03/02/2012

قصيدة
عايشين
على البتاو

فرحان عليش
اصله عنده
عنزة
ومراته
فرحانه
عندها كام
بنسه
وكام
خلخال
ولسه
بتولع
الكانون
ومع الحطبه
تزيد ناره
تترنم
عليش راجل
ومش لازم
يكون
الجدى
فى دياره
جواز الحب
عمطول
وامبارح
قام سارح
ليله دخلتهم
كأنها
عمنول
ولسه للنهارده
عايشين
على البتاو
فى النهار
عايشين
على الضله
وفى الليل
يلموا
الضلمه
للاذان
محمود العياط
من ديوان
الغزلان
تنام
وهى واقفة