قصيدة ارق فى ضوء الصريم

قصيدة
ارق فى ضوء الصريم



شاخ القمر
مع الايام
و من ساعات
السحر
و من كثرة
تبتل العاشقين
و من نبض
عجوز
لظل الحجر
على الشط
فراشات تبحث
عن مستقر
عن درب
ليس فيه
ديجور
و حيتان
من عشقهم
تأوهوا
فى حضن
البحر
لكنما القدر
دوما يبتسم
هنالك
طرحت بساتين
الرؤى
الف رغبة
و الف كتابات
بالقلم
انها دوما
فى الافاقة
تخط الامانى
وتتمنى الف
فارس
يمتطيون الجياد
يأتون مع تباشير
الصباح
الى القصص
المضيئة
اللحظة الخريف
يتمنى ان يكون
ربيعا
وينال كذلك
اوسمة الثلوج
ان فى الصباح
لا يعوم القمر
بين النخيل
على صفحات
النهر
يقولون
فى الاساطير
انه يغرق
فى السماء
محمود العياط
من ديوان
التضخم والتنين الادارى
فى الثمانينات
[center]